Historia luksusu według Mercedesa, czyli ewolucja Klasy S

       Mercedes-Benz od lat uważany jest za producenta jednych z najbardziej luksusowych i prestiżowych samochodów. Dlaczego tak jest? Czemu to zawdzięcza? Niewątpliwie takie określenie nie jest dziełem przypadku i pracuje się na nie latami, ale czy Mercedes na nie zasłużył?  Postaram się to sprawdzić…

      Samochody luksusowe w branży motoryzacyjnej  klasyfikowane są jako  Autosegment F i jest to najwyższa klasa samochodów osobowych. Co prawda niektóre modele oznaczane są jako segment F+ jako te ultraluksusowe. Jednak przeważnie są to jeszcze lepiej wyposażone wersje luksusowych modeli segmentu F, bądź samochody produkowane przez wyspecjalizowane manufaktury zajmujące się wytwarzaniem pojazdów wyłącznie na indywidualne zamówienie klienta. Ale wracając do segmentu F, aktualnie najczęściej są to najdroższe czterodrzwiowe sedany, napędzane najmocniejszymi silnikami, charakteryzujące się niebotycznym wyposażeniem. Obecnie do największych koncernów posiadających swoich przedstawicieli w segmencie F należą następujące marki:

Marka	Model protoplasta	Początek produkcji	Aktualny najwyższy model
Mercedes-Benz	Mercedes Simplex 60hp	1903/1904**	Klasa S
Rolls-Royce	10hp	23.12.1904	Phantom
Cadillac	Model D	1905	CT6
Lincoln	L-Series	1917	MKS
Maybach	W1	1919	Mercedes-Maybach S*
Bentley	Bentley Speed Six	1926	Mulsanne
Jaguar	SS1	1931	XJ
BMW	501/502	1951	Seria 7
Maserati	Quatroporte I	1963	Quatroporte VI
Nissan	President	1965	President
Toyota	Century	1967	Century
Audi	V8	1988	A8
Lexus	LS I	1989	LS IV
Hyundai	Equus	1999	Equus
Porsche	Panamera I	2009	Panamera II
Fisker Automotive	Karma	2011	Karma

*Maybach od 1921 roku współpracuje z marką Mercedes-Benz, zaś od 1960 roku jest jej własnością i aktualnie funkcjonuje w formie luksusowych wersji różnych modeli Mercedesa.

**Silnik do modelu Mercedes Simplex 60hp został zaprezentowany już w 1903 roku, zaś na przełomie 1903 i 1904 roku zaprezentowany został gotowy samochód.

        Jak widać kilkanaście przedsiębiorstw samochodowych oferuje prawdziwie luksusowe samochody, jednak największym ponieważ aż 114 letnim doświadczeniem może pochwalić się Mercedes-Benz wyprzedzając o kilka miesięcy Rolls-Royce’a i o ponad rok Cadillac’a. Dlatego właśnie historii tej marki przyjrzę się bliżej.

        Modelem który rozpoczął tradycje konstruowania luksusowych Mercedesów był Mercedes Simplex 60hp, wprowadzony na rynek w 1904 roku.  Simplex 60hp przypominał bardziej luksusowy salon turystyczny niż samochód jaki znamy dzisiaj. Pierwszym odbiorcą był Emil Jelinek, którego córka Mercedes nadała nazwę samochodowej marce ze Stuttgartu. Tym samym Mercedes Simplex 60hp był pierwszym pojazdem który nosił nazwę Mercedes oraz jest uznawany za protoplastę nowoczesnego samochodu.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Czterocylindrowa jednostką napędowa z górnymi zaworami wlotowymi rozwijającą moc 60 KM,
• Długi rozstaw osi i nisko położony środek ciężkości

        Drugim modelem który w linii prostej jest uznawany za przodka współczesnej Klasy S jest model Mercedes-Benz Nürburg W08, który zadebiutował w 1928 roku jako pierwszy produkowany seryjnie samochód osobowy Mercedes-Benz z ośmiocylindrowym silnikiem. Nazwa „Nürburg” była nawiązaniem do toru wyścigowego Nürburgring, który został otwarty zaledwie rok wcześniej. Na tym legendarnym po dzień dzisiejszym torze odbył się swoisty test wytrzymałościowy, w którym model 460 pokonał dystans 20 000 kilometrów w 13 dni wokół Nürburgring. Elegancka i luksusowa wersja Pullman była jednym z najpopularniejszych wariantów 8-cylindrowego Nürburga, który był dostępny w latach 1934-1939 jako Typ 500.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Pierwszy samochód osobowy produkcji seryjnej Mercedes-Benz z ośmiocylindrowym silnikiem,
• Luksusowe i przestronne wnętrze typu Pullman

        W 1930 roku Mercedes-Benz zaprezentował model 770 „Grand Mercedes” (W07) jako przykład najwyższego poziomu inżynierii motoryzacyjnej. Ten luksusowy salon na kołach był adresowany dla najbardziej wymagających klientów. Został wyposażony w potężny 8-cylindrowy silnik o pojemności 7,7 litra z turbo sprężarką, zaprojektowany tak, aby bez większego wysiłku mógł zapewnić doskonałe osiągi podróżującym. Ten nowy model, będący kontynuacją tradycji luksusowych samochodów marki Mercedes-Benz, był wytwarzany na zamówienie w zakładzie produkcyjnym Mercedes-Benz w Sindelfingen. Model 770 zamówili między innymi: cesarz Japonii Hirohito, cesarz  Niemiecki Wilhelm II, papież Pius XI oraz Adolf Hitler.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Pierwsza seryjna produkcja samochodu osobowego z doładowanym ośmiocylindrowym silnikiem
• Podwójny system zapłonowy z dwiema świecami zapłonowymi na cylinder (wysokonapięciowy zapłon magneto i zapłon akumulatora)
• Szybka skrzynia biegów (pięciobiegowa manualna skrzynia biegów  – 1938 r.)
• Rurowa rama skrzyniowa (1938 r.)
• Tylna oś DeDion (1938 r.)

        Wprowadzony na rynek w 1937 roku model Mercedes-Benz 320 (W142) był nowoczesnym samochodem turystycznym luksusowej klasy. Podwozie z niezależnym zawieszeniem kół zapewniało bezpieczną i komfortową jazdę. W 1939 roku zmodernizowano jednostkę napędową, zmniejszając tym samym prędkość i zużycie paliwa, a zwiększając komfort podróżowania i wydajność silnika. Jednocześnie do standardowej specyfikacji najbardziej przestronnego wariantu tego luksusowego modelu – siedmioosobowej salonki Pullman – dodano tak zwaną skrzynię zewnętrzną przeznaczoną na bagaż.

        Mercedes-Benz 300 (W186) dzisiaj znany jest przede wszystkim ze swojego pseudonimu „Adenauer Mercedes”. Stało się tak ponieważ Konrad Adenauer, pierwszy kanclerz Republiki Federalnej Niemiec, był jednym z pierwszych użytkowników tego nowego flagowego modelu Mercedesa z 1951 roku i odtąd kanclerz był postrzegany właśnie jako użytkownik Mercedesa 300. Model W186 został zaprezentowany podczas Pierwszego Międzynarodowego Salonu Samochodowego IAA we Frankfurcie w kwietniu 1951 r., sześć lat po zakończeniu II wojny światowej. Mercedes-Benz wprowadzając model 300 niejako zapowiedział,  powrót Niemiec na międzynarodowy rynek motoryzacyjny.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Zaawansowany sześciocylindrowy silnik z górnym wałkiem rozrządu
• Mechanicznie sterowany wtrysk benzyny w kolektorze dolotowym (od 1957 r.)
• Bezpieczne stożkowe kołki blokujące, zapobiegające otwarciu drzwi
• Elektrycznie sterowane zawieszenie z drążkami skrętnymi do regulacji poziomu pojazdu pod dużym obciążeniem
• Ogrzewanie z dmuchawą w standardzie
• Klimatyzacja jako opcja dodatkowa (od 1958 r.)
• Wspomaganie kierownicy jako opcja dodatkowa (od 1958 r.)

    Obok spektakularnego modelu 300 Mercedes-Benz na Międzynarodowym Salonie Samochodowym we Frankfurcie, w 1951 roku zaprezentował również drugą luksusową limuzynę. Model 220, w którym zastosowano najnowocześniejszy sześciocylindrowy silnik. Samochód został bardzo entuzjastycznie przyjęty przez rynek. Jego imponujące osiągi sprawiły, że prasa specjalistyczna okrzyknęła go niemal „samochodem sportowym”, a jego właściwości jezdne zostały uznane za połączenie komfortu i bezpieczeństwa w równych proporcjach. Bogato wyposażone wnętrze przyczyniło się również do popularności tego luksusowego modelu.

      Wprowadzony w 1954 roku kolejny model 220, znany również jako 220a (W180), był pierwszym sześciocylindrowym modelem Mercedesa, w którym zastosowano jednoczęściową konstrukcję nadwozia. Jego nowoczesne i przestronne „nadwozie pontonowe”, które Mercedes-Benz wypuścił zaledwie sześć miesięcy wcześniej w modelu 180, oferowało nieznane dotąd standardy przestronności i komfortu. Wraz z wprowadzeniem na rynek zmodyfikowanego i mocniejszego 220S w 1956 roku, litera „S” stała się stałym elementem nazw luksusowych modeli Mercedes-Benz, podkreślając tym samym specjalny status 6-cylindrowego sedana zwanego również „Dużym Pontonem”. Bowiem „Pontonem” zwykło się określać model W120, czyli protoplastę współczesnej klasy E.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Zwiększona przestronność dzięki zaawansowanej samonośnej konstrukcji nadwozia
• Przednia rama zawieszenia
• Pojedyncza przegubowa oś z niskim środkiem obrotu
• Bębny hamulcowe z „chłodnicą turbo”
• Ogrzewanie z dmuchawą w standardzie, oddzielnie regulowane dla kierowcy i pasażera z przodu
• Automatyczne sprzęgło hydrauliczne „Hydrak” dostępne opcjonalnie (od 1957 r.)
• Mechanicznie sterowany wtrysk benzyny w kolektorze dolotowym (220 SE, od 1958 r.)

        Produkowane w 1959 roku modele; 220, 220S i 220SE „Skrzydlaki” (W111) zawdzięczają swój pseudonim charakterystycznym tylnym płetwom. Były one oficjalnie nazywane „liniami wzroku” ze względu na swoje funkcję wspomagającą parkowanie tyłem. Ta nowa generacja luksusowych samochodów stanowiła kamień milowy w historii motoryzacji, jako że były to pierwsze produkowane seryjnie pojazdy mechaniczne, w których zastosowano korpus bezpieczeństwa opracowany przez Béla Barényi. W razie wypadku przednie i tylne strefy zgniotu pochłaniały energię uderzenia, aby chronić pasażerów.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Bezpieczny przedział pasażerski ze strefami zgniotu (z przodu i z tyłu)
• Wyściełane koło kierownicy i wyposażenie wnętrza zaprojektowane tak, aby zmniejszyć ryzyko odniesienia obrażeń w wypadkach
• Zatrzaski do drzwi klinowych z dwoma zaczepami bezpieczeństwa
• Hamulce tarczowe (300 SE, od 1961)
• Dwutorowy układ hamulcowy (od 1963 r.)
• Czterobiegowa automatyczna skrzynia biegów (od 1961 r.)
• Zawieszenie pneumatyczne (300 SE, od 1961)
• Dostępna wersja z wydłużonym rozstawem osi (300 SE, od 1963)
• Centralny zamek dostępny jako opcja dodatkowa ( 300 SE long)

        Zaprezentowany na Międzynarodowym Salonie Samochodowym IAA w 1963 r. Model 600 (W100) stał się nowym flagowym sedanem marki Mercedes-Benz. Był to pojazd najwyższej klasy: jego 6,3-litrowy silnik V8 oferował niezwykle imponujące osiągi, a także prędkość maksymalną przekraczającą 200 km/h. Oprócz wersji pięcio- i sześcioosobowej, która była skierowana głównie do bardzo wymagających klientów indywidualnych, dostępny był również wariant od siedmiu do ośmiu siedzeń ze zwiększonym o 70 cm rozstawem osi. Model w takiej wersji zdobył uznanie na całym świecie jako oficjalna limuzyna państwowa, używana podczas najważniejszych ceremonii i uroczystości. Mercedes W100 był najdroższym produkowanym samochodem w tamtych czasach, zaś do bardziej znanych postaci które upodobały sobie ten model należeli między innymi: Idi Amin, Leonid Iljicz Breżniew, Nicolae Ceaușescu, Josip Broz Tito, Enver Hoxha, Saddam Husajn, Fidel Castro, Frederik Willem de Klerk, Hirohito, Pol Pot, Mao Tse Tung oraz Elvis Presley.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Mocny silnik V8 o dużej pojemności skokowej
• Czterobiegowa automatyczna skrzynia biegów
• Dwuprzewodowy układ hamulcowy z hamulcami tarczowymi
• Zawieszenie pneumatyczne
• Wspomaganie kierownicy
• System hydrauliczny do regulacji foteli, otwierania i zamykania drzwi, okien, szyberdachu i bagażnika
• Pokrywa bagażnika zamykana automatycznie po wciśnięciu przycisku
• Elektronicznie sterowany system ogrzewania i wentylacji

        Modele serii W108 i W109, które  w 1965 roku zastąpiły sześciocylindrowe „Skrzydlaki”, charakteryzowały się ponadczasową elegancją i proporcjonalnie dużą powierzchnią okien. Podobnie jak ich poprzednik, były dostępne w wersji z 10-cm dłuższym rozstawem osi. Szczególną atrakcją był model 300 SEL 6.3, który został wprowadzony na rynek w 1968 roku. Ten nowy model z najwyższej półki posiadał potężny silnik V8 z modelu Mercedes-Benz 600 i zapewniał swoim dumnym właścicielom nie tylko najwyższy komfort i luksus podróżowania, ale także iście sportowe osiągi.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Bezpieczny układ kierowniczy (od 1967 r.)
• Hydropneumatyczne sprężyny kompensujące na tylnej osi
•  Zawieszenie pneumatyczne (300 SEL, 300 SEL 6.3, 300 SEL 3.5)
• Sportowe osiągi w wersji 300 SEL, silnik V8 o pojemności 6.3 – moc 250 KM (184 kW) (od 1968 r.)

        W 1972 r. luksusowe sedany,  którymi Mercedes-Benz ustanawiał standardy motoryzacyjne od dziesięcioleci, otrzymały własną nazwę. Nowa klasa S serii 116 charakteryzowała się kompleksową koncepcją bezpieczeństwa z wieloma szczegółowymi innowacjami. W 1978 r. Mercedes-Benz S-Class stał się pierwszym na świecie seryjnie produkowanym pojazdem wyposażonym w system ABS zapobiegający blokowaniu kół, który został zaprojektowany w celu utrzymania sterowności pojazdu nawet w warunkach hamowania awaryjnego. Była to globalna sensacja w tamtym czasie, natomiast aktualnie ABS jest standardowym wyposażeniem każdego samochodu sprzedawanego w Europie. Kilka lat temu miałem przyjemność prowadzić S klasę serii W116  w topowej wersji 450 SEL 6.9 – wrażenia z jazdy są nie do opisania.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Pierwsze oficjalne użycie oznaczenia „Klasa S”
• Zintegrowana koncepcja bezpieczeństwa (czteroramienna kierownica bezpieczeństwa, zbiornik umieszczony nad tylną osią w celu ochrony przed skutkami kolizji, bezpieczne klamki drzwi, duże reflektory i kierunkowskazy, światła tylne ograniczające zabrudzenia, boczne okna z ograniczoną podatnością na zabrudzenia)
• ABS dostępny jako wyposażenie dodatkowe (od 1978 r.)
• Tempomat dostępny jako wyposażenie dodatkowe (od 1975 r.)
• Przednie zawieszenie z podwójnym wahaczem
• Oś sprzężona z kontrolą przeciwpoślizgową (450 SE, 450 SEL, 450 SEL 6.9)
•  Automatyczna skrzynia biegów z przemiennikiem momentu obrotowego dostępna jako opcja dodatkowa (standard w 450 SE, 450 SEL, 450 SEL 6.9)
• Samopoziomujące hydropneumatyczne zawieszenie NIVO (450 SEL 6.9, od 1975 r.)
• Pierwszy luksusowy sedan na świecie z silnikiem wysokoprężnym, pierwsza seryjna produkcja samochodu osobowego z silnikiem turbo-diesel (300 SD, od 1978 r.)
• Sportowe osiągi w wersji 450 SEL 6.9, silnik V8 o pojemności 6.9 –  moc 286 KM (210 kW), moment obrotowy 550 Nm.

        W 1979 r. zadebiutowała kolejna Klasa S, serii W126, którą mam okazję co jakiś czas prowadzić i z pełną stanowczością mogę stwierdzić iż komfortem deklasuje większość współczesnych samochodów. Seria W126 imponowała aerodynamicznie zoptymalizowaną formą i systematyczną redukcją masy, między innymi dzięki zastosowaniu, silników V8 ze stopów lekkich. Nowa klasa S była również wyznacznikiem trendów w zakresie wzornictwa i bezpieczeństwa. Poduszka powietrzna, będąca obecnie kluczowym elementem bezpieczeństwa samochodowego, zadebiutowała w klasie S w 1981 r., a tym samym znalazła się w seryjnej produkcji. Poduszka powietrzna kierowcy została początkowo połączona z pirotechnicznym napinaczem pasów fotela pasażera. Zaś od 1988 r. Mercedes-Benz oferował klientom również poduszkę powietrzną dla pasażera na przednim siedzeniu.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Pierwszy seryjny pojazd produkcyjny na całym świecie, który spełnia wymagania dotyczące zderzenia z przesunięciem
• Niższy współczynnik oporu Cd = 0,37
• Nowe silniki V8 z blokiem stopu lekkiego
• Katalizator dostępny jako wyposażenie dodatkowe (od 1985) lub w standardzie (od 1986)
• Poduszka powietrzna kierowcy i napinacz pasa dla pasażera siedzącego obok, są dostępne jako wyposażenie dodatkowe (od 1981 r.)
• Czołowa poduszka powietrzna pasażera (od 1988 r.)
• Elektrycznie regulowana kolumna kierownicy dostępna jako opcja (od 1985 r.)
• Automatyczny mechanizm różnicowy dostępny jako opcja dla modeli sześciocylindrowych (od 1985)
• ASR (redukcja poślizgu przy przyspieszeniu) dostępna jako opcja dla modeli V8 (od 1985)

        Model W140 swoją premierę  miał podczas Geneva Motor Show w 1991 roku. Twórcy nowej klasy S skupili się na maksymalnym komforcie, który ten model zawdzięczał między innymi dzięki zastosowaniu podwójnego oszklenia dla zoptymalizowania izolacji akustycznej oraz dużym wymiarom pojazdu. Wymiary stają się szczególnie wyraźne w porównaniu z bezpośrednim poprzednikiem, modelem serii  W126. Ponadto był to pierwszy seryjnie produkowany samochód osobowy koncernu Mercedes-Benz, dostępny z dwunastocylindrowym silnikiem.  Sześciolitrowy silnik V12 w modelach 600SE/600SEL: legitymował się mocą 408KM (300kW) i był wówczas najmocniejszym samochodem osobowym produkowanym przez Mercedesa w tamtym czasie. Los sprawił, że kilkukrotnie miałem okazję prowadzić legendarny model 600SE, w którym za kierownicą przejechałem łącznie kilkaset kilometrów i przyznam szczerze, że jest to najlepszy samochód lat 90′ jakim miałem przyjemność podróżować. Model W140 był również pierwszym samochodem bez freonu. To spowodowało, że Klasa S zdobyła „Stratospheric Ozone Protection Award” przyznawaną przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska i tytuł „The World Car 1992”. Nomenklatura modelu otrzymała nowy wzór i w czerwcu 1993 r. Zmieniono oznaczenia modeli, a „S” umieszczono przed trzycyfrowym numerem – S600. Do końca produkcji w zakładzie w Sindelfingen wyprodukowano łącznie 406 717 limuzyn z serii W140, z czego 28.101 sztuk stanowiły te z silnikiem Diesla. Również w tej liczbie zostały wyprodukowane opancerzone wersje w odmianie Pullman, które były wytwarzane na dużą skalę aż do połowy 2000 roku.

        S Klasa, a dokładniej model W140 stał się również pionierem w dziedzinie autonomicznej jazdy. Model 500SEL posłużył jako pojazd testowy do badania technologii w codziennych warunkach. Został on przekształcony w taki sposób, że komputer sterujący był w stanie obsługiwać zarówno układ kierowniczy, przepustnicę i hamulce. W tym celu wysoko wydajne komputery oceniały sekwencje obrazów podróży w czasie rzeczywistym, rejestrowane przez dwie kamery szerokokątne. „VaMP” „Versuchsfahrzeug für autonome Mobilität – Pkw”,  to nazwa projektu badawczego, który został przeprowadzony przez Uniwersytecki Instytut Dynamiki Systemów i Mechaniki Lotów w Niemieckich Siłach Zbrojnych w Monachium. W październiku 1994 r. Na autostradzie trzypasmowej w normalnym ruchu model 500SEL jechał z prędkością do 130 km/h i pokonał 1000 kilometrów, demonstrując między innymi zmiany pasa ruchu w obu kierunkach, plus – po zatwierdzeniu przez kierowcę bezpieczeństwa – autonomiczne wyprzedzanie.

Cechy charakterystyczne modelu:

• Zastosowanie magistrali CAN (Controller Area Network),
• System nawigacji Auto Pilot System APS (od 1995 r.),
• System parkowania PARKTRONIC (od 1995 r.),
• Sterowany głosem system sterowania LINGUATRONIC (od 1996 r.)
  
• System zgłoszeń alarmowych TELE-AID (od 1997 r.),
• Elektroniczny program stabilizacji toru jazdy ESP(od 1995 r.)
  
• System wspomagania hamowania BAS
• Boczne poduszki dla kierowcy i pasażera z przodu (od 1996 r.)
• Reflektory ksenonowe z automatyczną regulacją zasięgu (od 1996 r.).
• Adaptacyjny system tłumienia ADS
• Składane elektrycznie lusterka zewnętrzne
• Pneumatyczne dociąganie drzwi oraz tylnej klapy
• Silnik V12  zmodyfikowany przez Brabusa o pojemności 7.3 rozwijający moc 434 kW / 582KM i dysponujący momentem obrotowym 772 Nm

        Kolejne modele są już stosunkowo współczesnymi i z uwagi na łatwą dostępność informacji o nich, opiszę je dość skrótowo. W 1998 roku podczas targów Paris Motor Show zadebiutowała kolejna generacja Klasy S o oznaczeniu W220. W porównaniu do poprzednika dość znacznie zmieniła się stylistyka na bardziej opływową. Najmocniejszą dostępną wersją był model V12 S65 AMG, która wytwarzana była wyłącznie na zamówienie. Dysponowała mocą  612KM/450kW oraz imponującym momentem obrotowym na poziomie 1000Nm. Sprint do setki zajmował zaledwie 4,4 sekund.

        W 2005 roku na targach we Frankfurcie światło dzienne ujrzała kolejna generacja Klasy S, model W221. I podobnie jak jego poprzednik, ta generacja również całkowicie zmieniła swoją stylistykę. Wzorce zaczerpnięto od większego i bardziej luksusowego Maybacha 57 i 62. Jako ciekawostkę należy dodać iż na rynku północnoamerykańskim samochód dostępny jest jedynie w wersji o przedłużonym rozstawie osi (wersja long). Podobnie jak w poprzedniej generacji, największą dostępną jednostką napędową był silnik V12 o oznaczeniu 6.5, rozwijający moc 612KM/450kW oraz legitymujący się momentem obrotowym na poziomie 1000 Nm.

        15 maja 2013 roku w Hamburgu została zaprezentowana aktualna generacja Klasy S, model W222. Natomiast z uwagi fakt iż w ostatnim czasie przetestowałem najnowszą Klasę S, wrażeniami z jazdy tym modelem podzielę się z Wami w kolejnym wpisie…

        Po wnikliwej analizie historii najbardziej luksusowych modeli produkowanych przez Mercedesa chyba zgodzicie się ze mną, że ta niemiecka marka od samego początku była prekursorem w wyznaczaniu zarówno nowych kierunków komfortu i prestiżu, jak również innowacyjnych rozwiązań technologicznych i systemów bezpieczeństwa. Tworząc tym samym podwaliny do aktualnego autosegmentu F i wnosząc ogromny wkład w rozwój branży motoryzacyjnej. Zaś po lekturze tabeli, którą sporządziłem specjalnie na potrzeby tego wpisu można dostrzec jak ogromną przewagę, jeżeli chodzi o doświadczenie w produkowaniu luksusowych samochodów, posiada Mercedes nad dwoma pozostałymi niemieckimi koncernami samochodowymi, które wydają się być naturalnymi rywalami Mercedesa w segmencie samochodów luksusowych. Mam tu na myśli BMW, które luksusowe samochody konstruuje od 1951 roku oraz Audi, które zgłasza aspiracje do segment premium od 1988 roku. Przyznam szczerze, że teraz jeszcze bardziej zaczynam rozumieć fenomen Mercedesa jako synonim luksusu i prestiżu.

Fot: Mercedes-Benz